×

×

آرزوی رخصت...!


یا علی! ای آقای من!
ای نور خدایی در دل تاریکی‌ها!
ای ستون دین!


تو را سپاس می‌گویم که در سایه لطفت قدمی برداشتم.


تو، تویی!
و من، کمتر از مورچه در بارگاه سلیمان!
تو را از پیش‌کش کاری چنین اندک برتر می‌دانم؛
اما آرزومندم رخصت دهی تا کار ناچیزم را به نام تو زینت بخشم.
اگر چنین گردد متواضعانه بسی شادمان و مفتخرم.
شاید خدای از تقصیراتم بگذرد و آن را خالص بپذیرد.


تو پدر یتیمان و همسر بیوه زنان و حامی بی‌کسانی!
و من یتیمی غریب!
و خوب می‌دانی غم سنگین یتیم را، آن هم یتیمی غریب.
تو بر من منت گذاری اگر به افتخار این هدیه رخصت فرمایی،
و من سر به آسمان سایم اگر قبولت افتد.


آقای من ای علی فدایت گردم.


*****


مولای ياعلی!
يا نور الله فی ظلمات الارض!
يا عمود الدين!


أشکرک علی اتمام عملی هذا فی ظلک.


أنت أنت؛
و أنا أقل من النمل الی سليمان؛
فأُجِلّک من هديتی إليک؛
لکن أرجوک أن تأذن لی فی تزيين عملی هذا الحقير القلیل،
بوضع اسمک المقدس عليه،
سرورا و فخرا مع التواضع؛
لعل الله يتجاوز عن­تقصيری ويقبله خالصا


إنک زوج الارامل و ابو اليتامی و کافل الايتام،
و أنا يتيم غريب،
و أنت أعلم بشدة هموم اليتيم خاصةً إذا کان غريبا؛
فامنن علی بهذا الفخر!


مولای ياعلی روحی فداک!

×

جستجوی پیشرفته

جستجو در میزهای
دامنه جستجو


×

ارتباط با ما

info@aashtee.org :پست الکترونیک ما
rss
بسم الله الرحمن الرحیم
پنج شنبه ۱۵ آذر ۱۴۰۳
۳ جمادی الثانی ۱۴۴۶
ابزار
  • نمایش دو ستون
  • نمایش درختواره
  • نمایش متن مقاله
  • بستن متن‌ها
درختواره
  • روشهای جالب شیطانی!!!
  • تا حالا جمعیت خیریه‌ی این چنینی دیده‌اید؟!
  • تقیه،حقیقتی ناشناخته
  • جای غبطه خوردن نیست؟!
  • یکی از حکمتهای روضه خوانی
  • پروردگاری هست که بیامرزد!
  • یک دستور خیلی فوق العاده
  • هسته و مغز عمل (الاعمال بالنیات ۱)
  • سودآورترین معامله، پاداش نکرده‌ها (الاعمال بالنیات۲)
  • بهترین معامله، پاداش پیشاپیش (الاعمال بالنیات 3)
  • نیت توانایی آفرین است (الاعمال بالنیات 4)
  • دلت صاف باشه حاجی! (الاعمال بالنیات 5)
  • یک زبان، یک دل، یک معرفت
  • یک بیمه منحصر به فرد برای آینده
  • اسیر خود کرده
  • وقتی فرع بر اصل می‌چربد!
  • بالاترین اجابت!
  • دشمن در تعقیب امام زمان ع
  • خبیث‌ترین خلایق
  • ای کلک! شما هم!
  • حاج آقا رحیم ارباب و نماز به زبان فارسی!
  • شاه کلید توجه امیر
  • چقدر قرآن را دست کم گرفته‌ایم!
  • حقیقت عبادت در کجاست؟ اسلام یا مسیحیت؟
  • مشکل من و تو کجاست؟!
  • نعمتها گریزانند! به هوش!
  • شاه کلید طلایی امام رضا علیه السلام!
  • عرب پرستی ایرانیان یا «کور خودم بینای مردم»
  • تکنولوژی و ادب!
  • تکنولوژی و دیانت!
  • تکنولوژی و فرهنگ اجتماعی!
  • رزق و روزی خطرناک
  • او که دعا می‌کند ریا نمی‌کند
  • روز قهرمانی عمر!!!
  • به دیدن امام زمان نخواهم رفت اگر…!
  • اگر حق با علی است…
  • تفاوت انسانها در دریای تفکر
  • معرفت سنج
  • قصاص، عدالت و رحمت
  • قصاص زخم دل
  • فاجعه‌بارترین آتش سوزی
  • مظلومیت فاطمه زهرا و دشواری اجرای عدالت
  • با چه کسی ازدواج کنیم؟!
  • عمر خبیث‌تر از ابلیس
  • هیچ وقت برای نماز وقت نگذارید!
  • پرده‌ای از مظلومیت امیرالمؤمنین
  • یک سیاست اقتصادی مهم از امام صادق ع
  • اگر چهارشنبه سوری یک آیین مذهبی بود!
  • ریشه بدبختی‌ها
  • وقتی که فقر بر ثروت می‌چربد
  • امامی که شن را طلا می‌کند
  • غلو کنندگان هم درمانده‌اند
  • بعثت یا آغاز شگفتی
  • فریب مدعیان را نخوریم
  • چرا زمین نباید خالی از حجت باشد
  • چگونه پدرمان امام زمان ع را آزار ندهیم؟
  • در پیچ و خم لاغری
  • یک ستاره از آسمان حُسْن حَسَن
  • شمشیر علی، معجزه شگفت پیامبر
  • آیا شب ما هم شب قدر است؟!
  • وقتی یک یا الله کار جوشن کبیر را می‌کند!
  • غصب خلافت، آشکارترین نمونه تبعیض در عقلانیت
  • کربلا و بوی سیب
  • نگاه به بالا یا به پایین؟ کدامیک؟!
  • یک منت ناشناخته خداوند
  • تکبر، علاجی هلاک کننده
  • اوج بیکران امید
  • سیاست حکیمانه از آیة الله مرعشی برای توسعه کتابخانه
  • ریشه مهم یک سیاست حوزوی
  • به بهانه میلاد امام حسن عسکری علیه السلام
  • محکم کاری در همه جا
  • هنگامی که نباید از تهمت دیگران برنجیم
  • هنگامی که نباید از اهانت دیگران گله کنیم
  • هنگامی که نباید از آدم نشدن دیگران گله کنیم
  • همه مشکل مال همین دیوار کوتاهه!
  • رحمت بی‌پایان و خواسته محدود؟!
  • اعجاز محبت ۱
  • سپر بلای شیعیان (به بهانه شهادت امام کاظم علیه السلام)
  • تا به حال کسی این جور نذری ندیده
  • رابطه میان چراغ شعور و موتور شور
  • کاربرد موتور شور در کنار چراغ شعور
  • وقتی ادعای تشیع بار گناه را سنگین می‌کند
  • معیارهای سنجش خود و دیگران
  • آیا ما مبتلا به شکنجه خاموش شدیم؟
  • کودک پرست خائن!
  • معنای بخ بخ عمر در غدیر خم
  • نوکری اهل بیت عزت یا ذلت؟!
  • چگونه میتوان مردها را مجبور کرد که به ارزش‌های درونی شما توجه کنند؟!
  • زیارت، پیاده چرا؟۱
  • زیارت، پیاده چرا؟۲
  • زیارت، پیاده چرا؟۳
  • راهنمایی بوی خوش قبر حسین علیه السلام
  • شادی و پایکوبی صحابه در مرگ خلیفه دوم
  • لعن دشمنان هم، جایی و مقامی دارد
  • روی دل سوی او کن، باقیش با او
  • صلوات، دعای برای خورشید
  • معجزه امید
  • پیامبر، شهادت یا رحلت؟!
  • عوامل فقر و رزق و روزی
  • فاتحه سر قبر یا از جای دیگر؟
  • بستر و آثار شگفت روابط عاطفی
  • چشم خود را بر عامل اصلی طلاق نبندیم
  • خدیجه سلام الله علیها در محاق هووی منافق و حسود (1)
  • دعا از جان و دل برای امام زمان‌مان همیشه و همه جا
  • امام زائر لوس نمی‌خواهد
  • عاشورا حلقه مفقوده نفاق را رسوا می‌کند
  • لزوم تناسب عزاداری با مصیبت عاشورا
  • زنده ماندن عاشورا معجزه است نه پرسش
  • به این میگن هم آموزش هم پرورش
  • رضایت مردم از نعمت عقل
  • دشواری بزرگداشت غدیر در زمان اختناق
  • بزرگداشت غدیر توسط معصومین
  • نه به خدا خدمت امام زمان نرسیده‌ام
  • حرفی که از گوش وارد شود در قلب اثر می‌گذارد
  • سؤالات بدون جواب از مقبره کورش
  • مستند مراسم عیدالزهراء
  • پیروان تمام ادیان و مذاهب و ملل در انتظار منجی
  • نکته ای در باب شبهات
  • اگر علم الهی باشد…
  • دنیای رباینده
  • معنای ولایت تکوینی
  • علوم لایتناهی قرآن کجاست؟
  • لعن غاصبین در قرآن
  • جنس بهشت
  • تقیه‌ای شگفت انگیز
  • اتقوا فراسة المؤمن فا نه ینظر بنور الله!
  • نور آل محمد در قرآن
  • برترین ذکر
  • آمادگی لازم برای علم الهی
  • زیان شب‌نشینی برای طلبه
  • علم موهبتی در ولایت کبری
  • نعمت آستین گهنگی و تنگدستی
  • «محمد شمع جمع آفرینش»
  • جنگ امام زمان ع در مقابل علوم روز
  • چرا هنگام نام «قائم» می‌ایستیم؟
  • از ماه رمضان قاجار تا ماه رمضان ما
  • طول غیبت و قساوت قلب
  • بهترین راه!
  • گریستن یک ضرورت است یا نشانه ضعف
  • وقتی شقاوت گل کند
  • امیدواری در اوج نا امیدی
  • مقتل خوانی طلبه‌ها
  • وارثان زمین
  • عید فطر
  • نتیجه ازدواج با خانواده مرفه!
  • جز اخلاص عمل چیز دیگری نیست
  • ملا فتحعلی سلطان‌آبادی آشنای با کتاب و سنت
  • کار برای غیر خدا دلیل می‌خواهد
  • شیعه جعفری
  • جایگاه امام و مدعیان دروغین
  • چرا گناه اولین و آخرین بر گردن ابوبکر و عمر است؟!
  • تلاش شگفت آسید احمد اشکوری در تحقیق
  • برگ زرینی! از آیین زرتشتی
  • شکر ضامن بقاء نعمت
  • اگر استجابت دعا می‌طلبی
  • شکر که خدا مرا در حرم حاضر ساخت
  • مغالطات رایج ۱: مغالطه تبدیل امر مطلوب به امر مطلوب
  • مصیبت بزرگ شیعه (به بهانه عید فطر)
  • همه‌اش تقصیر علی است…!
  • شعر در بی اعتباری دنیا 1
  • شعر در بی اعتنایی به دنیا 2
  • شعر در نهی از شرب خمر
  • مقاله دانشمند انگلیسی
  • دل یا ده؟!
  • تولد علی در کعبه، خار چشم معاندان
  • مقایسه آخرین جملات امیرمومنان، ابوبکر، عمر و عائشه
  • تنها سفری که بدهکار می‌تواند برود
  • یادی از مقام حضرت ابوطالب ع
  • اهمیّت دعا برای امام زمان ع در وصیّت مهم سید بن طاووس
  • چه بخواهیم و چه نخواهیم، تنها مجری دین، امام زمانه
  • ضرورت استغفار
  • روزه‌ی تمرینی کودکان
  • پیامبر ص، نخستین همسر حضرت خدیجه سلام‌الله‌علیها
  • مصیبت علی ع، مصیبت بی‌نمونه
  • تلگراف تخریب بقیع
  • رحمت و مهربانی امام رئوف، حضرت رضا علیه‌السلام
  • عظمت عید غدیر
  • مشکل آلودگی صوتی مذهبی کجاست؟!
  • زاری و بی‌تابی در مصائب امام حسین علیه‌السلام
  • پیروز میدان عاشورا
  • بیمه کردن عمل صالح
  • یا اباعبدالله! «کی» و «کجا»؟!!!
  • سخت‌ترین مصیبت سیدالشهدا در روز عاشورا!
  • ویژگی دفن در مشهد مقدس
  • حجاب شاهزادگان اصیل ایران باستان
  • تربیت خدمت به زوار از کودکی
  • سلام بر پیامبر ص و این همه معانی!
  • درخواست قابلیت خوب شدن!
  • اگر می‌خواهی در دنیا و آخرت راحت باشی گناه نکن!
  • اگر علی پیروز شد چه کسی شکست خورد؟!
  • امام حسن علیه السلام افضل است یا امام حسین علیه السلام؟
  • صلوات بر پیامبر ص، اقیانوسی از معارف!
  • علی علیه السلام اوج کمال را فتح کرد!
  • آیا مقایسه علی علیه السلام با دیگران شدنی است؟!
  • هرگز نباید علی علیه السلام شناخته شود!
  • سود مضاعف ببریم
  • جهل خودخواسته، دردِ اول
  • فریاد دین از جهل خودخواسته!
  • قدرت انتقاد شنیدن
  • طلای ناب
  • امان از این دل غافل!
  • اگر به غدیر خیانت نمی‌شد…!
  • انواع مشتری مداری
  • مرز قاطعیت و مدارا کجاست؟
  • وقتی امام حسین علیه السلام سلب توفیق می‌کند
  • چه کسی از صلوات سود می‌برد؟
  • علی علیه السلام اول مظلوم
  • شمر مجتهد بود!!!
  •  
    مرز قاطعیت و مدارا کجاست؟

    اگر وظیفه و تکلیف به درستی تشخیص داده شد، دیگر مهم نیست که چه کسی خوشش بیاید یا بدش بیاید.

    زنده باد مرده باد هم اثری ندارد.

    اصلا به تعبیر قرآن انسان‌های با کمال:

    و از سرزنش هیچ سرزنش کننده‌ای نمی‌ترسند…[1]

    امیرالمؤمنین علیه السلام هم در آخرین لحظات حیات، وقتی می‌خواهد به امام حسن علیه السلام وصیت کند، امام حسین علیه السلام و محمد حنفیه و تمام فرزندان و اهل بیتش و رؤساء شیعیانش را احضار می‌کند. (این ویژگی‌ها نشان از اهمیت فوق العاده قضیه است.) یکی از فقرات وصیت مهم حضرت این جمله است:

    هرگز در راه خدا از سرزنش سرزنش کننده‌ای نهراس (چرا که) خداوند تو را از (شر) سرزنش کنندگان حفظ می‌کند و با مردم به خوبی سخن بگویید همچنان که خداوند به شما فرمان داده است.[2]

    البته و صد البته این قاطعیت دو حوزه دارد:

    یکی حوزه معرفت و ایمان است.

    دومی هم حوزه عمل به وظیفه و تکلیف است. اما به شرط این که کمّ و کیف وظیفه، دقیقا احراز شده باشد، نه این که به حدس و گمان و سلیقه و… اقدام کند.

    در ادامه‌ی حدیثِ بسیار جالبی از امام رضا علیه السلام خطاب به یونس بن عبدالرحمن آمده است:

    ای یونس اگر در دست راست تو جواهری باشد اما مردم بگویند پشکل شتر است، یا این که در دست تو پشگل شتری باشد و مردم بگویند جواهر است، آیا سخن مردم سودی به تو می‌رساند؟!

    عرض کردم خیر.

    حضرت فرمود: ای یونس تو نیز چنین هستی. هنگامی که بر (راه و روش) درست باشی و امام تو از تو راضی باشد، آن چه مردم می‌گویند به تو زیانی نمی‌رساند.[3]

    همان که گذشت إعمال این قاطعیت، در مواردی است که درست و نادرست، حق از باطل شناخته شده باشد و نیز تکالیفی که به قطع و یقین احراز شده باشد.

    اما اگر پای تعامل با مردم پیش آید، تکلیف قاطعیت دیگر عوض می‌شود و شامل ادامه وصیت امیرالمؤمنین علیه السلام می‌گردد که فرمود:

    وَ قُولُوا لِلنَّاسِ حُسْناً كَمَا أَمَرَكُمُ اللَّهُ

    و با مردم به خوبی سخن بگویید همچنان که خداوند به شما فرمان داده است.

    قصه تعامل با مردم دیگر فرق می‌کند.

    آن وقت بحث رفق و مدارا و گذشت و تحمل، تغافل و… چه و چه زنده می‌شود.

    البته این مربوط به تعامل عمومی با مردم است.

    و صد البته تعامل با مردم آن گاه حساس‌تر می‌شود که تعامل با آنها به هدف هدایت مردم و تبلیغ دین باشد، حالا چه تبلیغ زبانی و چه تبلیغ عملی، آن وقت دیگر قضیه خیلی خیلی فرق می‌کند.

    آن وقت نوبت به «مشتری مداری» می‌رسد البته مشتری مداری از نوع خوبش.

    مقصود از «مشتری مداری» رعایت حال مخاطب و رصد واکنش‌های اوست. در این مرحله دیگر خوشامد و بدآمد دیگران را نمی‌توان نادیده گرفت و از کنار واکنش‌های آنان گذشت.

    البته «مشتری مداری» از نوع خوبش هم استثنائاتی دارد که شایسته درنگ جدی است.

    توجه به این نکته هم بد نیست و آن این که ممکن است کاربرد «مشتری مداری» در این گونه موارد خالی از اشکال نباشد اما متأسفانه تا کنون عنوانی گویاتر از «مشتری مداری» پیدا نکردم .

     

     

    [1]) وَ لاٰ يَخٰافُونَ لَوْمَةَ لاٰئِمٍ… مائدة/54

    [2]) سُلَيْمُ بْنُ قَيْسٍ الْهِلَالِيُّ قَالَ‏ شَهِدْتُ وَصِيَّةَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ حِينَ أَوْصَى إِلَى ابْنِهِ الْحَسَنِ عَلَيْهِ السَّلَامُ، وَ أَشْهَدَ عَلَى وَصِيَّتِهِ الْحُسَيْنَ عَلَيْهِ السَّلَامُ وَ مُحَمَّداً وَ جَمِيعَ وُلْدِهِ وَ أَهْلَ بَيْتِهِ وَ رُؤَسَاءَ شِيعَتِهِ.

    لَا تَخَافُنَّ فِي اللَّهِ لَوْمَةَ لَائِمٍ‏ فَيَكْفِيكَهُمُ اللَّهُ‏ وَ قُولُوا لِلنَّاسِ حُسْناً كَمَا أَمَرَكُمُ اللَّهُ.

    [3]) يَا يُونُسُ وَ مَا عَلَيْكَ أَنْ لَوْ كَانَ فِي يَدِكَ الْيُمْنَى دُرَّةٌ ثُمَّ قَالَ النَّاسُ بَعْرَةٌ أَوْ بَعْرَةٌ وَ قَالَ النَّاسُ دُرَّةٌ هَلْ يَنْفَعُكَ شَيْئاً فَقُلْتُ لَا فَقَالَ هَكَذَا أَنْتَ يَا يُونُسُ إِذَا كُنْتَ عَلَى الصَّوَابِ وَ كَانَ إِمَامُكَ عَنْكَ رَاضِياً لَمْ يَضُرَّكَ مَا قَالَ النَّاسُ.

    نویسنده: محسن نشر: ۱۴۰۲/۰۸/۲۵-۲۰:۹:۴۲ بازدید: 2434
    • نظر شما
    • نظر خوانندگان
    تا کنون نظر قابل انتشاری ثبت نشده است